Al-Waqi'a

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mahdi Elahi Ghomshei
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mahdi Elahi Ghomshei

 Play All
# Translation Ayah
1 هنگامی که آن واقعه بزرگ (قیامت) واقع می‌گردد. إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
2 که در وقوعش هیچ کذب و جای هیچ شک و ریب نیست. لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
3 آن روز (قومی را به دوزخ) خوار و ذلیل کند و (طایفه‌ای را به جنّت) سربلند و رفیع گرداند. خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ
4 آن‌گاه که زمین شدید به حرکت و لرزه در آید. إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا
5 و کوههای سخت متلاشی شوند. وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا
6 و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند. فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا
7 و شما خلایق بر سه دسته مختلف شوید. وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً
8 گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست! فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
9 و گروهی ناراستان، اصحاب شومی و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است. وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
10 و (طایفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ایمان) بر همه پیشی گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم یافتند. وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ
11 آنان به حقیقت مقربان درگاهند. أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ
12 آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّمند. فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
13 آنها جمعی بسیار از امم پیشینیان هستند. ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
14 و عدّه قلیلی از متأخّران (یا بسیاری از مقدّمان امّت محمّد ص و قلیلی از مردم آخر زمان این امّت باشند). وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
15 آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند. عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
16 همه (شادان) با یاران و دوستان رو به روی یکدیگر بر آن سریرهای عزّت می‌نشینند. مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ
17 و پسرانی زیبا که حسن و جوانیشان همیشگی و ابدی است گرد آنها به خدمت می‌گردند. يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ
18 با کوزه‌ها (ی بلورین) و مشربه‌ها (ی زرّین) و جامهای پر از شراب ناب. بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
19 نه هرگز از آنها (هر چه نوشند) دردسری یابند و نه مستی عقل و رنج خمار کشند. لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ
20 و میوه خوش از هر چه برگزینند، وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
21 و گوشت مرغان و هر غذا که مایل باشند، وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
22 و زنان سیه چشم زیبا صورت، وَحُورٌ عِينٌ
23 که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهیّاست). كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ
24 (این نعمتهای الهی) پاداش اعمال نیک آن بهشتیان است. جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
25 نه آنجا هیچ حرفی لغو و بیهوده شنوند و نه به یکدیگر گناهی بربندند. لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
26 هیچ جز سلام و تحیّت و احترام هم نگویند و نشنوند. إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا
27 و اصحاب یمین هم چه خوش روزگارند! وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ
28 در سایه درختان سدر پرمیوه بی‌خار. فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
29 و درختان پربرگ سایه‌دار. وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
30 و در سایه بلند درختان. وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
31 و در طرف نهر آبهای روان زلال. وَمَاء مَّسْكُوبٍ
32 و میوه‌های بسیار. وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
33 که هیچ وقت منقطع نشود و هیچ کس بهشتیان را از آن میوه‌ها منع نکند. لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
34 و فرشهای پربها (یا فراش و زنان زیبا). وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
35 که آنها را ما در کمال حسن و زیبایی بیافریده‌ایم. إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء
36 و همیشه آن زنان را با کره گردانیده‌ایم. فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا
37 و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز. عُرُبًا أَتْرَابًا
38 این نعمتهای بهشتی مخصوص اصحاب یمین است. لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ
39 که جمعی از پیشینیان، ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
40 و جمعی از امت رسول آخر زمان هستند. وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
41 و اما اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است! وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ
42 آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند. فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
43 و سایه‌ای از دود آتش دوزخ. وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ
44 که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسیم گردد. لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
45 این عذاب آنها را بدین سبب است که از این پیش به ناز و نعمت پرداختند. إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ
46 و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند. وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ
47 و دایم می‌گفتند: آیا ما چون مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز هم ما زنده می‌شویم؟ وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
48 و آیا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟ أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
49 بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین، قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
50 همه در وعده گاه روز معیّن محشر گرد آورده می‌شوند. لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
51 آن گاه شما ای گمراهان منکر (قیامت). ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ
52 از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهید خورد. لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
53 تا آنکه شکم را از آن پر می‌سازید. فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
54 آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند. فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ
55 بدان‌سان از عطش، آن آب را می‌نوشید که شتران تشنه آب می‌آشامند. فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ
56 این است طعام و شراب کافران در روز جزا. هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ
57 ما شما را بیافریدیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟ نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
58 آیا ندیدید (و به حقیقت در نیافتید) که نخست شما نطفه‌ای (بی‌قدر و قابلیّت) بودید؟ أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ
59 آیا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟ أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
60 ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختیم و هیچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد. نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
61 در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید برانگیزیم. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ
62 و بی‌شک شما از نشأه اوّل خود آگاه شدید (که از عدم به وجودتان آوردیم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نمی‌شوید؟ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ
63 آیا دیدید تخمی را که در زمین می‌کارید؟ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
64 آیا شما آن تخم را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟ أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ
65 اگر ما بخواهیم کشت و زرع شما را خشک و تباه می‌سازیم تا با حسرت و ندامت به سخنان بیهوده پردازید. لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ
66 (و گویید) که ما سخت در زیان و غرامت افتادیم. إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
67 بلکه به کلی محروم گردیدیم. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
68 آیا آبی را که شما می‌نوشید متوجهید؟ أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ
69 آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟ أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ
70 اگر می‌خواستیم آن آب را شور و تلخ می‌گردانیدیم، پس چرا شکرگزاری نمی‌کنید؟! لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
71 آیا آتشی که روشن می‌کنید می‌نگرید؟ أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ
72 آیا شما درخت آن را آفریدید یا ما آفریدیم؟ أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ
73 ما آن را مایه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بیابان عالم) گردانیدیم. نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ
74 پس (ای رسول) به نام بزرگ خدای خود تسبیح گو. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
75 سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن). فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
76 و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است. وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
77 که این قرآن کتابی بسیار بزرگوار و سودمند و گرامی است. إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ
78 که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد. فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ
79 که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد. لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
80 تنزیلی از پروردگار عالم است. تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
81 آیا با این سخن (آسمانی) باز انکار و نفاق می‌ورزید؟ أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ
82 و بهره خود را تکذیب آن قرار می‌دهید؟ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
83 پس چرا هنگامی که جان کسی به گلو رسد. فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
84 و شما وقت مرگ (بر بالین آن مرده حاضرید و او را) می‌نگرید. وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ
85 و ما به او از شما نزدیکتریم لیکن شما بصیرت ندارید. وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ
86 پس چرا اگر حیات به دست شما و طبیعت است و شما را آفریننده‌ای نیست. فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
87 روح را دوباره به بدن مرده باز نمی‌گردانید اگر راست می‌گویید؟ تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
88 پس (بدانید آن که بمیرد) اگر از مقربان درگاه خداست. فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
89 آنجا در آسایش و نعمت و بهشت ابدی است. فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ
90 و اگر از اصحاب یمین است. وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
91 پس (وی را بشارت دهید که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ایمنی و سلامت است. فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
92 و اما اگر از منکران و گمراهان است. وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ
93 نصیبش حمیم جهنم است. فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ
94 و جایگاهش آتش دوزخ است. وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
95 این (وعد و وعید) البته یقین و حق و حقیقت است. إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ
96 پس به نام بزرگ خدای خود تسبیح گوی. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
Next Surah Al-Hadid
;