As-Sajda

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 الف، لام، ميم الم
2 فرو فرستادن [اين‌] كتاب، كه هيچ [جاى‌] شكى در آن نيست از طرف پروردگار جهانيان است تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
3 آيا مى‌گويند: [محمد] آن را به دروغ ساخته است؟ [نه‌]، بلكه آن حق است و از جانب پروردگار توست، تا مردمى را كه پيش از تو بيم دهنده‌اى برايشان نيامده هشدار دهى، اميد كه هدايت يابند أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ
4 خدا كسى است كه آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش روز آفريد، آن‌گاه بر عرش [قدرت‌] قرار گرفت، براى شما غير از او سرپرست و شفيعى نيست، پس آيا پند نمى‌گيريد اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
5 امور [جهان‌] را از آسمان به سوى زمين تدبير مى‌كند، سپس [نتيجه آن‌] در روزى كه مقدار آن هزار سال از سال‌هايى است كه شما مى‌شمريد، به سوى او بالا مى‌رود [و دنيا پايان مى‌يابد] يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاء إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ
6 او داناى نهان و آشكار است، شكست ناپذير مهربان است ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
7 همان كسى كه همه چيز را نيكو آفريد، و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ
8 سپس [تداوم‌] نسل او را از چكيده‌ى آبى حقير مقرّر كرد ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ
9 آن‌گاه [ساختار] او را تنظيم كرد، و از روح خويش در او دميد، و براى شما شنوايى و چشم‌ها و دل‌ها قرار داد، [ولى‌] اندكى سپاس مى‌گزاريد ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
10 و گفتند: آيا وقتى [مرديم و] در زمين ناپديد شديم، در آفرينش تازه‌اى خواهيم شد؟ بلكه آنها به لقاى پروردگارشان كافرند وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ
11 بگو: فرشته مرگ كه بر شما گمارده شده، جانتان را مى‌ستاند، آن‌گاه به سوى پروردگارتان بازگردانده مى‌شويد قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
12 و اگر مى‌ديدى هنگامى كه مجرمان در پيشگاه پروردگارشان سرها را به زير افكنده [مى‌گويند]: پروردگارا! [آنچه وعده كرده بودى‌] ديديم و شنيديم، پس ما را بازگردان تا كار شايسته كنيم، كه اينك ما به يقين رسيده‌ايم وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ
13 و اگر مى‌خواستيم، به هر كسى [از روى جبر] هدايتش را مى‌داديم، ليكن اين سخن از جانب من حتمى شده است كه به يقين جهنم را از همه جنّيان و آدميان [كه به اختيار خود خلاف مى‌كنند] آكنده سازم وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
14 پس به [سزاى‌] آن كه ديدار اين روزتان را از ياد برديد [عذاب را] بچشيد. ما نيز شما را از ياد برده‌ايم، و بچشيد عذاب هميشگى را به خاطر اعمالى كه انجام مى‌داديد فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
15 تنها كسانى به آيات ما مى‌گروند كه چون آن را به ايشان يادآورى كنند، به حال سجده مى‌افتند و به ستايش پروردگارشان تسبيح مى‌گويند و آنها بزرگى نمى‌فروشند إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ
16 از بسترهاى خواب [براى عبادت شب‌] پهلو تهى مى‌كنند و پروردگارشان را با خوف و رجا مى‌خوانند و از آنچه روزيشان كرده‌ايم انفاق مى‌كنند تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
17 پس هيچ كس نمى‌داند چه چيزى از روشنى چشم‌ها به پاداش آنچه انجام مى‌دادند برايشان نهفته شده است فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
18 پس آيا كسى كه مؤمن است مانند كسى است كه نافرمان است؟ برابر نيستند أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ
19 اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، ايشان را براى پذيرايى، به خاطر آنچه انجام مى‌دادند منزلگاه‌هاى بهشت است أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
20 و اما كسانى كه نافرمانى كردند، جايگاهشان آتش است. هر بار كه بخواهند از آن بيرون بيايند به درون آن بازگردانده مى‌شوند و به آنها گفته مى‌شود: بچشيد عذاب آتشى را كه دروغش مى‌پنداشتيد وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ
21 و قطعا پيش از عذاب بزرگ‌تر، از عذاب نزديك‌تر [اين دنيا] به آنها مى‌چشانيم، شايد كه آنها [به خدا] بازگردند وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
22 و كيست ظالم‌تر از آن كس كه به آيات پروردگارش توجه داده شود و آن‌گاه از آن روى بگرداند؟ قطعا ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ
23 و به راستى [ما] به موسى كتاب داديم پس در ديدار با او ترديد مكن و آن [كتاب‌] را راهنماى بنى اسرائيل قرار داديم وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ
24 و نظر به اين كه شكيبايى كردند و به آيات ما يقين داشتند از آنها پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت مى‌كردند وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ
25 البته پروردگار تو خودش روز قيامت در آنچه اختلاف مى‌كردند، ميانشان داورى خواهد نمود إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
26 آيا آنها را راه ننمود كه چه بسيار نسل‌ها را پيش از آنها نابود كرديم كه [اينان‌] در خانه‌هاى [ويران شده‌ى‌] آنها راه مى‌روند؟ قطعا در اين [امر] عبرت‌هاست. آيا نمى‌شنوند أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ
27 آيا ننگريستند كه ما باران را به سوى زمين باير مى‌رانيم و بدان كشتزارى را بر مى‌آوريم كه دام‌هايشان و خودشان از آن مى‌خورند؟ آيا نمى‌بينند أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ
28 و مى‌گويند: اين پيروزى [شما] كى خواهد بود اگر راست مى‌گوييد وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
29 بگو: روز فتح، ايمان كسانى كه كافر شدند سودى نمى‌دهد و مهلت داده نمى‌شوند قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ
30 پس، از ايشان روى برتاب و منتظر باش كه آنها نيز در انتظارند فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ
Next Surah Al-Ahzab
;