Ad-Dukhan

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 حا، ميم حم
2 سوگند به [اين‌] كتاب روشنگر وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
3 همانا ما آن را در شبى مبارك نازل كرديم، كه ما [همواره‌] بيم دهنده بوده‌ايم إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
4 در آن [شب‌] هر كار حكيمانه‌اى از هم جدا و تدبير مى‌گردد فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
5 امرى از جانب ماست، همانا ما فرستنده‌ى [پيامبران‌] بوده‌ايم أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
6 [اينها] به خاطر رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
7 همان پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر اهل يقين باشيد رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
8 خدايى جز او نيست، زنده مى‌كند و مى‌ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
9 ولى آنها در شكّند، و [با حقايق‌] بازى مى‌كنند بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ
10 پس در انتظار روزى باش كه آسمان، دودى نمايان بياورد فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ
11 كه مردم را فرو مى‌پوشد، اين عذابى پردرد است يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
12 [مى‌گويند:] پروردگارا! اين عذاب را از ما دور كن كه ما [اينك‌] مؤمنيم رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
13 اين پندگيرى كجا به سودشان است و حال آن كه پيامبرى روشنگر براى آنها آمد [و پند نگرفتند] أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ
14 آن‌گاه از او اعراض كردند و گفتند: تعليم يافته‌اى ديوانه است ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ
15 [اينك‌] ما عذاب را اندك زمانى برمى‌داريم، [ولى‌] شما [باز به كارهاى خود] باز مى‌گرديد إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
16 روزى كه با بزرگ‌ترين قدرت [كافران را] بگيريم همانا ما انتقام گيرنده‌ايم يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ
17 و البته پيش از آنها نيز قوم فرعون را بيازموديم و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
18 كه [به آنها گفت:] بندگان خدا را به من تسليم كنيد، همانا من براى شما پيامبرى امينم أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
19 و اين كه بر خدا گردنكشى نكنيد كه من براى شما حجتى آشكار آورده‌ام وَأَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
20 و همانا من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اين كه سنگسارم كنيد وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ
21 و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، پس از من كناره گيريد وَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ
22 پس پروردگار خود را بخواند كه: اينها مردمى گناهكارند فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ
23 پس [گفتيم:] بندگان مرا شبانه حركت بده، كه شما مورد تعقيب خواهيد بود فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
24 و دريا را آرام پشت سر بگذار كه آنها سپاهى غرق شدنى هستند وَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ
25 چه بسيار باغ‌ها و چشمه‌سارانى كه بر جاى گذاشتند كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
26 و كشتزارها و جايگاه‌هاى نيكو وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
27 و نعمتى كه در آن شادكام بودند وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ
28 آرى اين گونه بود، و ما [همه‌] آنها را به قومى ديگر ميراث داديم كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ
29 آن‌گاه نه آسمان به حال آنها گريست و نه زمين، و نه مهلتى به آنها داده شد فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ
30 و به راستى فرزندان اسرائيل را از عذاب خفت‌بار نجات داديم وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ
31 از [ظلم‌] فرعون كه او برترى جويى از اسرافكاران بود مِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ
32 و همانا آنها را از روى علم بر مردم جهان برگزيديم وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ
33 و آنها را از آيات و معجزات چيزى عطا كرديم كه در آن امتحانى آشكار بود وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاء مُّبِينٌ
34 البته اين [كافران‌] حتما خواهند گفت إِنَّ هَؤُلَاء لَيَقُولُونَ
35 پايان كار جز همين مرگ نخستين نيست و ما زنده شدنى نيستيم إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ
36 پس پدران ما را باز آوريد اگر راست مى‌گوييد فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
37 آيا ايشان بهترند يا قوم «تبع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟ آنها را نابود كرديم، [زيرا] آنان مجرم بودند أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ
38 و ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازى نيافريديم وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ
39 ما آنها را جز به حق نيافريديم، ولى بيشترشان نمى‌دانند مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
40 به يقين، روز جدايى وعده‌گاه همه آنهاست إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ
41 روزى كه نه هيچ دوستى از دوست [خود] مشكلى را دفع مى‌كند و نه ايشان يارى مى‌شوند يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
42 مگر كسى كه خدا به او رحم كند، همانا او مقتدر مهربان است إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
43 مسلما درخت زقوم إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ
44 خوراك گناه پيشه است طَعَامُ الْأَثِيمِ
45 مانند مس گداخته است كه در شكم‌ها مى‌جوشد كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ
46 مانند جوشيدن آب جوشان كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
47 [ندا آيد:] او را بگيريد و به ميان دوزخ بكشانيد خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ
48 آن‌گاه روى سرش از عذاب آب جوشان بريزيد ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ
49 بچش كه تو [به خيال خود] همان نيرومند گرامى هستى ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ
50 البته اين همان است كه به آن شك مى‌كرديد إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ
51 بى‌گمان، پرهيزگاران در جايگاه امنى هستند إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
52 در باغ‌ها و چشمه‌سارها فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
53 حرير نازك و حرير ضخيم مى‌پوشند [و] روياروى هم [مى‌نشينند] يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ
54 [آرى‌] اين گونه است و حور العين را به همسرى‌شان در مى‌آوريم كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
55 در آن جا هر ميوه‌اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مى‌طلبند يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
56 در آن جا مرگ را نخواهند چشيد، جز همان مرگ نخستين را [كه چشيده‌اند]، و آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى‌دارد لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
57 [اين‌] تفضلى است از جانب پروردگار تو، اين همان كاميابى بزرگ است فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
58 پس جز اين نيست كه اين [قرآن‌] را به زبان تو آسان ساختيم، باشد كه پند گيرند فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
59 پس منتظر باش كه آنها [نيز] منتظرند فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ
Next Surah Al-Jathiya
;