Ash-Shu'araa

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Baha'oddin Khorramshahi

Play All
# Translation Ayah
1 طسم طا سین میم طسم
2 این آیات کتاب روشنگرست‌ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ
3 چه بسا تو جانت را می‌فرسایی که چرا [مشرکان‌] مؤمن نمی‌شوند لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
4 اگر معجزه‌ای از آسمان بر آنان نازل می‌کنیم، آنگاه گردنهایشان را [به تسلیم‌] در برابر آن فرود خواهند آورد إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ
5 و هیچ یادی نوپدید از سوی خدای رحمان برای آنان نیامد مگر آنکه از آن رویگردان بودند وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ
6 به راستی که آن را دروغ انگاشتند، زودا که خبر [و نتیجه‌] آنچه ریشخندش می‌کردند برایشان بیاید فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون
7 آیا به زمین ننگریسته‌اند که چه بسیار در آن از هر جفت ارزشمندی رویانده‌ایم‌ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ
8 بی‌گمان در این مایه عبرتی هست، ولی بیشترینه آنان مؤمن نیستند إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
9 و بی‌گمان پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
10 و چنین بود که پروردگارت به موسی ندا در داد که به سوی قوم ستم‌پیشه برو وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
11 قوم فرعون، که آیا پروا نمی‌کنید؟ قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ
12 گفت پروردگارا من می‌ترسم که مرا دروغگو بینگارند قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
13 و دلم تنگ می‌شود و زبانم گشاده نیست، پس به هارون نیز [برای همکاری‌] پیام بفرست‌ وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ
14 و آنان را بر من [ادعای‌] گناهی هست، لذا می‌ترسم که مرا بکشند وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ
15 فرمود چنین نیست معجزات ما را [همراه‌] ببرید، ما خود همراه شما شنوا هستیم‌ قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ
16 به سوی فرعون بروید و بگویید ما پیامبر پروردگار جهانیان هستیم‌ فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
17 برای اینکه را همراه ما بفرستی‌ أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
18 [فرعون‌] گفت آیا تو را در کودکی در میان خود پرورش ندادیم؟ و سالهایی از عمرت را در نزد ما به سر نبردی؟ قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ
19 و کاری را که کرده بودی کردی و تو از کافر [نعمت‌]انی‌ وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ
20 گفت آن کار را در هنگامی می‌کردم که از سرگشتگان بودم‌ قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ
21 آنگاه چون از شما ترسیدم از شما گریختم، سپس پروردگارم به من حکمت بخشید و مرا از پیامبران گردانید فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ
22 و آیا این نعمتی است که بر من منت می‌نهی که بنی‌اسرائیل را به بردگی کشانده‌ای؟ وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ
23 فرعون گفت و "پروردگار جهانیان" دیگر چیست؟ قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ
24 گفت اگر ایقان داشته باشید، پروردگار آسمانها و زمین است و آنچه در میان آنهاست‌ قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِينَ
25 [فرعون‌] به اطرافیانش گفت آیا نمی‌شنوید؟ قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ
26 [موسی‌] گفت پروردگار شما و پروردگار نیاکان نخستین شما قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
27 [فرعون‌] گفت بی‌شک پیامبرتان که به سوی شما فرستاده شده است، دیوانه است‌ قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ
28 [موسی‌] گفت اگر تعقل کنید [او] پروردگار مشرق و مغرب است و آنچه در میان آنهاست‌ قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ
29 [فرعون‌] گفت اگر خدایی جز من برگزینی، تو را از زندانیان خواهم ساخت‌ قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ
30 [موسی‌] گفت ولو معجزه‌ای آشکار برایت بیاورم؟ قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ
31 [فرعون‌] گفت اگر راست می‌گویی بیاورش‌ قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
32 آنگاه [موسی‌] عصایش را درانداخت و ناگهان به صورت اژدهایی آشکار درآمد فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ
33 و دستش را [از گریبانش‌] بیرون آورد، و ناگهان سپید و درخشان در دید تماشاگران پدیدار شد وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ
34 [فرعون‌] به بزرگان پیرامونش گفت این [مرد] جادوگری داناست‌ قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
35 می‌خواهد شما را با جادویش از سرزمینتان آواره کند، تا رأی شما چه باشد يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
36 گفتند او و برادرش را [به نحوی‌] بازدار و گردآورندگان [جادوگران‌] را به شهرها بفرست‌ قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
37 تا هر جادوگر دانایی را به حضورت بیاورند يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ
38 آنگاه جادوگران در موعد روزی معین گرد آورده شدند فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
39 و به مردم گفته شد آیا شما هم جمع می‌شوید؟ وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ
40 باشد که اگر جادوگران پیروز شدند از آنان پیروی کنیم‌ لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
41 چون جادوگران [گرد] آمدند به فرعون گفتند آیا اگر ما پیروز شویم، پاداشی داریم؟ فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
42 [فرعون‌] گفت آری و شما در آن صورت از نزدیکان [من‌] خواهید بود قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
43 موسی به آنان گفت چیزی را که اندازنده‌اش هستید، بیندازید قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ
44 آنگاه ریسمانها و چوبدستی‌هایشان را در انداختند و گفتند به جاه و جلال فرعون که ما پیروز خواهیم شد فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ
45 سپس موسی عصایش را درانداخت [که اژدها شد] و ناگهان برساخته‌هایشان را فرو بلعید فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
46 و جادوگران به سجده افتادند فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
47 گفتند به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم‌ قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
48 پروردگار موسی و هارون‌ رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ
49 [فرعون‌] گفت آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید، بی‌شک او بزرگتر [و آموزگار] شماست که به شما جادوگری آموخته است به زودی خواهید دانست، دستان و پاهایتان را در خلاف جهت همدیگر خواهم برید، سپس همگی‌تان را به دار خواهم زد قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ
50 [جادوگران‌] گفتند باکی نیست، ما به پروردگارمان روی آورده‌ایم‌ قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
51 ما امید داریم که پروردگارمان خطاهای ما را ببخشد چرا که نخستین ایمان آورندگان بوده‌ایم‌ إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ
52 و به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شبانه روانه کن، که شما تعقیب می‌شوید وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
53 آنگاه فرعون گردآورندگان را به شهرها فرستاد فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
54 [آنان درباره یاران موسی‌] گفتند اینان گروهکی اندکشمارند إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ
55 و ایشان ما را به خشم آورده‌اند وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ
56 و ما انبوهی مسلح هستیم‌ وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ
57 آنگاه ایشان را از باغها و چشمه‌ها آواره کردیم‌ فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
58 و از گنجها و جایگاه نیکو وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
59 و بدین‌سان آنها را به بنی‌اسرائیل به میراث دادیم‌ كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
60 سپس ایشان را به هنگام طلوع آفتاب دنبال کردند فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ
61 و چون دو گروه همدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند، ما گیر افتاده‌ایم‌ فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ
62 [موسی‌] گفت چنین نیست، پروردگارم با من است و به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ
63 سپس به موسی وحی کردیم که با عصایت به دریا بزن، آنگاه [دریا] بشکافت و هر پاره‌ای از آن همچون کوهی بزرگ بود فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ
64 و دیگران را به آنجا نزدیک کردیم‌ وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ
65 و موسی و همراهانش، همگیشان را رهانیدیم‌ وَأَنجَيْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ
66 سپس دیگران را غرقه ساختیم‌ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
67 بی‌گمان در این مایه عبرتی هست، و بیشترینه آنان مؤمن نبودند إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
68 همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
69 و بر آنان داستان ابراهیم را بخوان‌ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ
70 چنین بود که به پدرش و قومش گفت که شما چه می‌پرستید؟ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ
71 گفتند بتانی می‌پرستیم و در خدمت آنها معتکفیم‌ قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ
72 [ابراهیم‌] گفت آیا چون آنان را به پرستش می‌خوانید، ندای شما را می‌شنوند؟ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ
73 یا برای شما سودی یا زیانی دارند أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ
74 گفتند نه ولی پدرانمان را یافتیم که چنین می‌کردند قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
75 [ابراهیم‌] گفت آیا در آنچه می‌پرستید تامل نکرده‌اید؟ قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ
76 هم شما و هم نیاکان کهنتان‌ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ
77 [بدانید که‌] آنها دشمن منند، بر خلاف پروردگار جهانیان‌ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ
78 همان کسی که مرا آفریده است و همو که هدایتم می‌کند الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ
79 و همان کسی که مرا سیر و سیراب می‌سازد وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ
80 و چون بیمار شدم مرا شفا می‌بخشد وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ
81 و همان کسی که مرا می‌میراند و سپس [از نو] زنده‌ام می‌سازد وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ
82 و همان کسی که امید دارم که در روز جزا خطای مرا ببخشد وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ
83 پروردگارا به من حکمت ببخش و مرا به شایستگان بپیوند رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
84 و برای من در میان امتهای آینده سخن [گوی‌] نیک قرار ده‌ وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ
85 و مرا از میراث بران بهشت پرناز و نعمت بدار وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ
86 و پدرم را بیامرز که او از سرگشتگان بود وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ
87 و مرا در روزی که [مردم‌] برانگیخته شوند رسوا مساز وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ
88 [همان‌] روزی که مال و پسران سود ندهد يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ
89 مگر آنکه کسی دلی پاک و پیراسته [از شک و شرک‌] به نزد خداوند آورد إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
90 و بهشت برای پرهیزگاران نزدیک شود وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ
91 و جهنم برای گمراهان آشکار گردد وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ
92 و به آنان گفته شود آنچه به جای خداوند می‌پرستیدید کجاست‌ وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ
93 آیا شما را یاری می‌دهند یا خود یاری می‌یابند؟ مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ
94 آنگاه ایشان و گمراهان [دیگر] در آن سرنگون شوند فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ
95 و سپاهیان ابلیس همگی‌ وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ
96 در حالی که در آنجا با همدیگر ستیزه می‌کنند گویند قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ
97 به خدا ما در گمراهی آشکار بودیم‌ تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
98 چرا که شما را با پروردگار جهانیان برابر می‌شمردیم‌ إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
99 و جز گناهکاران کسی ما را گمراه نکرد وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ
100 حال هیچ شفیعی نداریم‌ فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ
101 و نه دوستی مهربان‌ وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ
102 کاش برای ما بازگشتی بود، تا آنگاه از مؤمنان می‌شدیم‌ فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
103 بی‌گمان در این مایه عبرتی هست، و بیشترینه آنان مؤمن نبودند إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
104 و همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
105 قوم نوح پیامبران را دروغگو می‌انگاشتند كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ
106 چنین بود که برادرشان نوح به ایشان گفت آیا [از شرک‌] پروا نمی‌کنید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
107 من برای شما پیامبر امینی هستم‌ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
108 پس از خدا پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
109 و برای آن از شما پاداشی نمی‌طلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست‌ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
110 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
111 گفتند آیا به تو ایمان بیاوریم، حال آنکه فرومایگان از تو پیروی می‌کنند قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ
112 [نوح‌] گفت من از [حقیقت‌] آنچه ایشان کرده‌اند آگاهی ندارم‌ قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
113 اگر دریابید، حساب ایشان جز بر پروردگار من نیست‌ إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ
114 و من طردکننده مؤمنان نیستم‌ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ
115 من جز هشداردهنده‌ای روشنگر نیستم‌ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
116 گفتند ای نوح اگر دست برنداری از سنگسار شدگان خواهی شد قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ
117 [نوح‌] گفت پروردگارا قوم من مرا دروغگو انگاشتند قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ
118 پس در میان من و ایشان، چنانکه باید و شاید، داوری کن و مرا و همراهان مؤمنم را رهایی ده‌ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
119 آنگاه او و همراهانش را در کشتی پر و گرانبار رهایی دادیم‌ فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
120 سپس بازماندگان را غرقه ساختیم‌ ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ
121 بی‌گمان در این مایه عبرتی هست، و بیشترینه آنان مؤمن نبودند إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
122 و همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
123 قوم عاد پیامبران را دروغگو انگاشتند كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ
124 چنین بود که برادرشان هود به آنان گفت آیا [از شرک‌] پروا نمی‌کنید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
125 من برای شما پیامبری امینم‌ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
126 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
127 و برای آن از شما پاداشی نمی‌طلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست‌ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
128 آیا در هر بلندی بنایی از سر بازیچه می‌سازید أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ
129 و کوشکها[ی استوار] می‌سازید به امید آنکه جاویدان بمانید؟ وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ
130 و چون دست گشایید همچون زورگویان دست گشایید وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ
131 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
132 و از کسی که شما را به آنچه می‌دانید یاری‌تان داد، پروا کنید وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ
133 شما را با [بخشیدن‌] چارپایان و پسران یاری داد أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ
134 و نیز باغها و چشمه‌سارها وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
135 من از عذاب روزی سهمگین بر شما بیمناکم‌ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
136 گفتند برای ما یکسان است چه پند دهی، چه از پنددهندگان نباشی‌ قَالُوا سَوَاء عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ
137 این جز شیوه پیشینیان نیست‌ إِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ
138 و ما از عذاب شوندگان نیستیم‌ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
139 بدین‌سان او را دروغگو انگاشتند، آنگاه آنان را نابود کردیم، بی‌گمان در این مایه عبرتی هست، و بیشترینه آنان مؤمن نبودند فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
140 و همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
141 قوم ثمود [هم‌] پیامبران را دروغگو انگاشتند كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ
142 چنین بود که برادرشان صالح به آنان گفت آیا [از شرک‌] پروا نمی‌کنید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
143 من برای شما پیامبری امینم‌ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
144 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
145 و برای آن از شما پاداشی نمی‌طلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست‌ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
146 آیا شما را به حالتی که در اینجا هست در امن و امان رها می‌کنند؟ أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ
147 در باغها و چشمه‌سارها فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
148 و کشتزارها و خرمابنانی که بار و بر آنها لطیف است‌ وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ
149 و از کوهها، ماهرانه [برای خود] خانه‌هایی می‌تراشید وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ
150 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
151 و از فرمان گزافکاران اطاعت مکنید وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ
152 [همان‌] کسانی که در این سرزمین فتنه و فساد می‌کنند و در صلاح نمی‌کوشند الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ
153 گفتند جز این نیست که تو از جادوزدگانی‌ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
154 تو جز بشری همانند ما نیستی، اگر راست می‌گویی معجزه‌ای بیاور مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
155 گفت این ماده شتری است که آبشخوری [معین‌] برای او، و آبشخور روزی معین برای شماست‌ قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
156 و به آن آسیبی نرسانید که عذاب روزی سهمگین گریبانگیرتان خواهد شد وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ
157 آنگاه آن را پی کردند، و سپس پشیمان شدند فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ
158 و عذاب ایشان را فرو گرفت، بی‌گمان در این مایه عبرتی هست و بیشترینه آنان مؤمن نبودند فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
159 و همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
160 قوم لوط [هم‌] پیامبران را دروغگو انگاشتند كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ
161 چنین بود که برادرشان لوط به آنان گفت آیا [از شرک‌] پروا نمی‌کنید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
162 من برای شما پیامبری امینم‌ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
163 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
164 و برای آن از شما پاداشی نمی‌طلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست‌ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
165 آیا از میان مردم جهان با مردان می‌آمیزید؟ أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ
166 و همسرانی که پروردگارتان برای شما آفریده است رها می‌کنید، آری شما قومی تجاوزکار هستید وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ
167 گفتند ای لوط اگر دست برنداری از رانده شدگان خواهی شد قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ
168 [لوط] گفت من از دشمنان کار و کردار شما هستم‌ قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ
169 پروردگارا مرا و خانواده‌ام را از شر کاری که می‌کنند رهایی ده‌ رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ
170 آنگاه او و خانواده‌اش همگی را رهانیدیم‌ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
171 مگر پیرزنی را که از بازپس ماندگان بود إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
172 سپس دیگران را نابود کردیم‌ ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
173 و بر آنان بارانی [از بلا] باریدیم، چه بد است باران هشداریافتگان‌ وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِينَ
174 بی‌گمان در این مایه عبرتی هست، و بیشترینه آنان مؤمن نبودند إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
175 و همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
176 اصحاب ایکه [هم‌] پیامبران را دروغگو انگاشتند كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ
177 چنین بود که شعیب به ایشان گفت آیا [از شرک‌] پروا نمی‌کنید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
178 من برای شما پیامبری امینم‌ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
179 پس از خداوند پروا و از من پیروی کنید فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
180 و برای آن از شما پاداشی نمی‌طلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست‌ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
181 پیمانه را تمام دهید و از کم‌فروشان مباشید أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ
182 و با ترازوی درست بسنجید وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ
183 و به مردم اجناسشان را کم مدهید و در این سرزمین فتنه و فساد برپا مکنید وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ
184 و از کسی که شما و امت پیشین را آفریده است پروا کنید وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ
185 گفتند جز این نیست که تو از جادوزدگانی‌ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
186 و تو جز بشری همانند ما نیستی و ما تو را بی‌شبهه از دروغگویان می‌دانیم‌ وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ
187 پس اگر از راستگویانی پاره‌ای از آسمان را بر [سر] ما بینداز فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
188 [شعیب‌] گفت پروردگار من به آنچه می‌کنید داناتر است‌ قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
189 آنگاه او را دروغگو انگاشتند و عذاب روز ابری سایه‌افکن آنان را فروگرفت، که عذاب روزی سهمگین بود فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
190 بی‌گمان در این مایه عبرتی هست و بیشترینه آنان مؤمن نبودند إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
191 و همانا پروردگارت پیروزمند مهربان است‌ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
192 و آن [قرآن‌] فرو فرستاده پروردگار جهانیان است‌ وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
193 که روح‌الامین [جبرئیل‌] آن را بر دل تو فرود آورده است‌ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ
194 تا از هشداردهندگان باشی‌ عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ
195 به زبان عربی شیوا بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ
196 و [خبر] آن در صحف [آسمانی‌] پیشینیان هست‌ وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ
197 آیا این برای آنان نشانه‌[ی صدق‌] نیست که علمای بنی‌اسرائیل آن را [از پیش‌] می‌شناسند أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِي إِسْرَائِيلَ
198 و اگر آن را بر بعضی از گنگان بیگانه زبان نازل کرده بودیم‌ وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ
199 سپس آن را برایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ
200 بدین‌سان آن را در دلهای گناهکاران راه داده‌ایم‌ كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
201 که به آن ایمان نمی‌آورند مگر آنکه عذاب دردناک را بنگرند لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
202 که ناگهانی بر سر آنان آید و آنان آگاه نباشند فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
203 آنگاه گویند آیا ما مهلت یافته خواهیم بود؟ فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ
204 پس آیا عذاب ما را به شتاب می‌خواهند أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
205 ملاحظه کن که اگر سالها برخوردارشان سازیم‌ أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
206 سپس آنچه از آن بیمشان داده‌ایم، به سراغ آنان آید ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ
207 آن برخورداریشان به کار آنان نیاید مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
208 و [اهل‌] هیچ شهری را نابود نکردیم مگر آنکه هشداردهندگانی داشتند وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
209 [برای‌] پندآموزی، و ما ستمگر نبوده‌ایم‌ ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ
210 و آن را شیاطین نازل نکرده‌اند وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ
211 و آنان را نرسد، و چنین کاری نتوانند کرد وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ
212 چرا که ایشان از شنیدن [وحی‌] برکنار هستند إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
213 پس در جنب خداوند خدایی دیگر [به نیایش‌] مخوان که از عذاب دیدگان خواهی شد فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ
214 و خاندان خویشاوندت را هشدار ده‌ وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ
215 و در برابر مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند مهربان و فروتن باش‌ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
216 پس اگر از تو سرپیچی کردند بگو که من از آنچه می‌کنید بری و برکنارم‌ فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ
217 و بر [خداوند] پیروزمند مهربان توکل کن‌ وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
218 همان که تو را به هنگامی که [برای عبادت‌] برمی‌خیزی می‌بیند الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ
219 و نیز گشتن تو را در میان نمازگزاران‌ وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ
220 چرا که او شنوای داناست‌ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
221 آیا شما را آگاه کنم که شیاطین بر چه کسی فرود می‌آیند؟ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ
222 بر هر تهمت‌زن گناهکاری فرود می‌آیند تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
223 گوش فرا می‌دهند و بیشترینه آنان دروغگو هستند يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ
224 و شاعران [کافر] را گمراهان پیروی می‌کنند وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ
225 آیا نمی‌نگری که ایشان در هر وادی سرگشته‌اند أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ
226 و ایشان چیزهایی می‌گویند که خود انجام نمی‌دهند وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ
227 مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند و خداوند را بسیار یاد می‌کنند، و پس از آنکه ستم دیده‌اند انتقامشان را گرفته‌اند، و کسانی که ستم کرده‌اند زودا که بدانند که به چه بازگشتگاهی راه خواهند برد إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراً وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ
;